ถนนดินแดง บ้านมะนาว

นี้เป็นสภาพของถนนเข้าไปคุ้มบ้านห้วยเบือกซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆ

ในหมู่บ้านมะนาว ทุกวันก็จะมีนักเรียน จากบ้านห้วยเบือก

มาเรียนที่โรงเรียนบ้านมะนาว โรงเรียนบ้านฝั่งแดง และโรงเรียนดงลหวงวิทยา

ตอนที่ผมถ่ายนั้น เป็นช่วงฤดูที่ไม่มีฝน แต่ถ้าเป็นฤดูฝน

ถนนนั้นจะเป็นโคลน ตม ทำให้การเดินทางนั้นเป็นไปได้ยากลำบาก

แต่ในเร็วๆนี้ คาดว่าทาง อบต.จะมาสร้างเป็นทางคอนกรีตให้

ทอดผ้าป่า สามัคคี

ในวันอาทิตย์ที่11-12 เดือนกุภาพันธ์ พ.ศ 2560ในอาศรมบุญญฤทธิ์บ้านมะนาว

ได้มีการทอดผ้าป่าสามัคคีสืบสานประเพณีสีเทียนเล่มแสน

โดยงานนี้มีชาวบ้านมาร่วมพิธีเป็นจำนวนมากแล้วคนที่มากจากฝั่งลาว

ก็มีมาเหมือนกัน ทั้งนี้ งานก็ได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

ทุกคนอิ่มบุณ อิ่มใจ อิ่มโรงทาน และงานนี้ก็ได้จัดขึ้นทุกๆปี

ก่อสร้างศาลาใหม่

วัดธาตุทอง วัดประจำคุ้มบ้านใหญ่ ทางคนในหมู่บ้าน และคณะสงฆ์

มีความเห็นรวมกันว่า อยากสร้างศาษาใหม่ขึ้น เนื่องจากศาลาเก่า 

ชำรุด และพัง และเก่าทรุดโทรม และซ่อมแซมไม่ได้แล้ว ทางคณะสงฆ์

และชาวบ้านจึงได้นำเงินบริจาค และไปขอบริจาคตามสถานที่ต่างๆ 

เพื่อ นำเงินเข้าวัด สร้างเป็นศาลาให้แก่ผู้มีจิตรศรัทธา ได้มาทำบุญ

งานวันเด็ก

นี่เป็นภาพบรรยากาศส่วนหนึ่งในงานกีฬาสีของโณงเรียนบ้านมะนาว ต.พังแดง อ.ดงหลวง

จ.มุกดาหาร ในงานเต็มไปด้วยเด็กๆภายในหมู่บ้าน ตั้งแต่

 ชึ้นอนุบาล 1 จนไปถึงชึ้นประถมศึกษาปีที่ 6 และผู้ปกครองของนักเรียน

บรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้มของเด็กๆ

ที่ได้รับขนมและของรางวัล นี้ทำให้ผมรู้ว่าการให้ทำให้เรามีความสุขมากเพียงใด

เมล็ดกะบก

  ในฤดูเข้าพรรานี้จะมีอาชีพเล็กๆน้อยๆผุดขึ้นมาหลายอาชีพ

แต่ขอยกอาชีพที่น่าสนใจนี้มาเล่าให้ฟังคือ เก็บกะบกขาย
 กะบก เป็นพืชชนิดหนึ่งมีลำต้นใหญ่สูง

เปลือกสีน้ำตาลลักษณะใบคล้ายกับใบต้นยูคาลิปตัส
แต่โค้งมลกว่าส่วนผลของกะบก แต่ส่วนที่เก็บมาขายเป็นเมล็ดของมันที่อยู่ข้างใน
ซึ่งก็จะมีเปลือกแข็งห่อหุ้มอยู่อีกชั้นหนึ่ง กะบกขึ้นอยู่ตามป่าบนภูเขา
เพราะฉะนั้นเวลาจะไปเก็บก็ต้องขึ้นเขาไปพร้อมกับกระสอบปุ๋ยจากนั้น
ก็ต้องขนกระสอบปุ๋ยหนักๆกลับมาบ้านจากนั้นต้องล้างน้ำให้สะอาด
เสร็จแล้วก็ต้องเอาไปตากให้แห้งเพื่อเวลาผ่าจะได้ออกง่ายๆ

ผาดายงอย

ผาดานงอย เป็นสถานที่ท่องเที่ยวของบ้านมะนาวอีกที่หนึ่งที่สวยมาก

มีวิวทิวทัศน์ที่สวยงามและกว้างเห็นได้ไกล ไปถึงภูเขาอีกลูก

ลักษณะเป็นหน้าผาชันสูง เป็นหิน และเป็นที่พักของคนในหมู่บ้าน

เวลาไปหาของป่า และเป็นที่ ชมดาวที่สวยงามมาก

รูปนี้ วิวมันไกล ไปถึงบ้านห้วยเบือก

ภูค้อ หล่อเลี้ยงชีวิต

 ภูค้อ เป็นชื่อภูเขาลูกหนึ่งที่อยู่ในเทือกเขาภูพาน แห่งมุกดาหาร

สกลนคร นครพนม บนภูเขานั้น เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ต่างๆ

เช่น กระรอก กระแต และสัตว์ป่ามากมาย ชาวบ้านได้ขึ้นไปข้างบน

เพื่อหาสัตว์ป่าเหล่านี้มาประกอบอาหารเลี้ยงชีพของตน

และยังมีพืชพันธุ์นานาชนิดที่สวยงาม และแปลกตาอีกมากมาย

สวนมันสำปะหลัง เป็นคลังหมู่บ้าน

มันสำปะหลัง เป็นพืชที่ขึ้นง่าย ไม่ต้องดูแลมาก ทนแล้งได้ดี

เหมาะกับภาคตะวันออกเฉียงเหนื่อ หรือภาคอีสาน เป็นพืชเศรษฐกิจ

ที่ทำให้ชาวบ้านมีรายได้ ระยะเวลาการเจริญเติบโต 1 ปี ชาวบ้านก็ไปขุด

มาขายให้กับพ่อค้าอีกรอบ ในราคาประมาฯกิโลกรัมละ 2 บาท

ซึ่งได้ผลผลิตประมาณไร่ละ 2 ตัน ถือเป็นรายได้ที่ดีแก่คนในหมู่บ้าน 

วัดหลังเขา(วัดธาตุทอง)

วัดธาตุทอง หรือวัดบ้านใหญ่ ตั้งอยู่ที่คุ้มบ้านใหญ่ ลักษณะวัดมีเจดีย์ทอง 1 องค์ กุฏิ 2 หลัง  สำหรับศาลาการเปรียนกำลังสร้างใหม่ เนื่องจากศาลาหลังเก่ามีสภาพทรุดโทรมมากแล้ว  วัดนี้ก่อตั้งเมื่อปี 2494    โดย พระอาจารย์พลพินิจ  ขนฺติธโร และชาวบ้าน วัดนี้ยังเป็นที่เก็บอัฐฐิของหลวงปู่ผ้าดำอีกด้วย และเดือน 5 ของทุกๆปี วัดจะจัดงานวัดเพื่อให้ ผู้คนมากราบไหว้ไม้เท้าของหลวงปู่ ที่ท่านเคยใช้เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่

ห้วยบางทราย

  

บ้านมะนาว มีลำห้วยอยู่สายหนึ่งชาวบ้านเรียกว่า "ห้วยบางทราย" ไม่ทราบจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดที่แน่ชัด แต่ห้วยบางทรายถือได้ว่าเป็นชีวิตของคนที่นี่ เพราะส่วนใหญ่ชาวบ้านได้ใช้ประโยชน์ทางการเกษตรโดยการใช้เครื่องสูบน้ำในฤดูทำนาแล้วฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล นอกจากนี้แล้วเด็กๆยังได้มาเล่นน้ำกับครอบครัวด้วย และแน่นอนว่าห้วยแห่งนี้ยังมีสัตว์น้ำ เช่น ปลาช่อน ปลาไหล ปลาดุก หอยทราย กุ้งฝอยซึ่งชาวบ้านจะมาหาไปทำเป็นอาหารหรือจำหน่ายได้

งูใหญ่จุดเริ่มต้นของสิ่งที่เรียกว่าความเจริญ

           
งูใหญ่ที่ว่านี้ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตหากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของชาวบ้านมะนาวนั่นก็คือ 

ถนน แต่ก่อนนั้นถนนหนทางแถวนี้เป็นทางแดงหรือหินแห่ทั้งนั้นเนื่องจากความเจริญ

ยังไม่มีเท่าทุกวันนี้และงูใหญ่ตัวนี้ก็มีประโยชน์อย่างมากในการสัญจรไปมา

ของชาวบ้านรวมไปถึงผู้ใช้รถใช้ถนนทุกคนด้วย ถนนสายนี้ได้สร้างขึ้นในสมัย 

พลเอก เปรม ติณสูลานนท์ เป็นนายกรัฐมนตรี จึงมีชื่อว่าเปรมพัฒนา 

ถือได้ว่าถนนเป็นสิ่งแรกๆที่ชาวบ้านเรียกว่าความเจริญ

ประปาในหมู่บ้าน

  ในเรื่องของระบบสาธารณูปโภคถือเป็นปัญหาใหญ่ๆของชุมชนมาก ในที่นี้หมายถึงระบบน้ำประปา ระบบน้ำประปามีปัญหามานานมากแล้วและก็ได้รับการปรับปรุงแก้ไขปัญหามาหลายวิธี เช่น ชาวบ้านร่วมแรงกันไปต่อท่อน้ำลงมาจากภูเขาเพราะบนเขามีแหล่งน้ำ แต่ก็ไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ดีที่สุด ชาวบ้านใช้น้ำได้ไม่ทั่วถึงเพราะไม่ใช่ระบบท่อเหมือนกับน้ำประปาแต่ต่อมาเก็บใส่ถังที่วัดหากใครต้องการใช้น้ำก็ต้องหาถังไปใส่น้ำเอา แต่พอเข้าฤดูแล้งน้ำก็ปห้งไปด้วยเหมือนกัน ปัญหาการขาดน้ำก็ยังไม่หมดไป จนเมื่อ 1 ปีหลังมานี้ชาวบ้านบางครัวเรือนจึงแก้ปัญหาด้วยการจ้างเจาะน้ำบาดาล (ราคาบ่อละ 20000-30000)มาเป็นน้ำอุปโภค-บริโภคแต่บางครัวเรือนก็ต้องใช้น้ำที่วัดไปก่อน และจนกระทั่ง พ.ศ.2558นี้ทางผู้ใหญ่บ้านจึงทำการของบประมาณไปยังองค์การบริหารส่วนตำบลพังแดง เพื่อนำงบประมาณมาแก้ไขปัญหา โดยการเจาะน้ำบาดาลแล้วต่่อเข้ากับท่อน้ำประปาปล่อยน้ำให้กับชาวบ้านและจัดตั้งคณะกรรมการขึ้นมาดูแล   ชุมชนบ้านมะนาวจึงมีน้ำให้ใช้อุปโภค-บริโภค ทุกครัวเรือนแล้วตอนนี้

หอประปาแบบเก่า

หอประปาแบบชาวบ้านคิดเอง

เกษรสวนเล็ก

       เกษตรกร ที่ชุมชนบ้านมะนาวนี้มีมากมายเพราะทุกครัวเรือนเลี้ยงชีพ

ด้วยอาชีพเกษตรกรรมกันอยู่แล้วจึงถือได้ว่าเป็นอาชีพหลักๆ 

และเกือบทุกบ้านก็ได้ปลูกพืชผักใว้กินเอง เปนผักปลอดสารเคมี 

ซึ่งทำให้เรามั่นใจได้ว่า จะไม่มีสารเคมีตกค้าง ปลอดภัย 

ดีกว่าไปซื้ออญู่ตลาดซึ่งมีราคาแพง และใช้สารเคมีอีกด้วย

สวนเล็กๆ

ต้นหอมและผักชี

สวนแก้วมังกร

ตำนานหลวงปู่สอน

         หลวงปู่สอน ท่านเป็นพระในพระพุทธศาสนาจากตำนานเล่าว่าหลวงปู่สอนพำนักอยู่ภูค้อ(เป็นวัดภูในปัจจุบัน)และในสมัยก่อนบ้านมะนาวเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์มากจึงมีสัตว์ใหญ่อาศัยอยู่ เช่น เสือ จะมีเยอะมากและมีอยู่ตัวหนึ่งโดยธรรมชาติของเสือจะป็นสัตว์กินเนื้ออยู่แล้วแต่เสือตัวนี้จะมีความพยศกว่าตัวอื่นๆคือจะชอบลงมายังหมู่บ้านและหากินเป็ด ไก่ สุนัขของชาวบ้านที่เลี้ยงไว้แม้กระทั่งคน ชาวบ้านเดือดร้อนกันมากหลวงปู่สอนท่านจึงปราบเสือตัวนี้ด้วยการทำให้มันขึ้นไปอยู่ที่วัดภูด้วย และหลังจากนั้นชาวบ้านก็ใช้ชีวิตอย่างสงบได้อีกครั้ง

ภูค้อ ที่พำนักเก่าของหลังปู่สอน

                                                                      รูปปั้นหลวงปู่สอน